Op 20 Juli 2006 kun je bij LosGoud een selektie horen uit de Top 40 van

19 Juli 1969

De nummers die met een rode stip zijn aangeduid worden gedraaid.

Als je op de Top 40 hieronder klikt kun je ’t programma beluisteren.

 

 

Hoewel deze toen nog niet gedrukt werd, bestond er toen al een tipparade

Zo zag die er voor de week van 19 Juli 1969 uit

 

Deze Week

Vorige Week

Artiest(en)

Titel

1

2

The Amen Corner

Hello Susie

2

4

Billy Preston

That's The Way God Planned It

3

--

Zager & Evans

In The Year 2525

4

14

Spooky Tooth

Son Of Your Father

5

8

Kiss Kiss

A Lover Is Here

6

--

The Shoes

Happiness Is In This Beat

7

--

Andy Kim

Baby I Love You

8

--

Gloria

Our Life

9

11

BZN

Gonna Take My Mind Of Maria

10

--

The Wallace Collection

Fly Me To The Earth

11

--

The Marbles

I Can't See Nobody

12

15

Tin Tin

Only Ladies Play Croquet

13

--

The Who

I'm Free

14

--

George Cash

Nightingale

15

3

The Kinks

Drivin'

16

17

Donovan

Googoo Barabajagal

17

9

Johnny Kendall & The Heralds

Saint James' Infirmary

18

--

Kenny Rogers & The First Edition

Ruby Don't Take Your Love To Town

19

19

The Byrds

Lay Lady Lay

20

--

Bojoura

If It's Tuesday, This Must Be Belgium

 

Van wat er muzikaal zoal te beleven was in de maand Juli 1969 kun je hieronder een selektie van foto’s en songteksten bekijken uit deze Muziek Expres:

 

 

 

 

Gezakt van 2 naar 3

 

Jane Birkin is de Engelse aktrice die wereldfaam verwierf met haar rol in de film „Blow Up". De Fransman Serge Gainsbourg is al sinds jaar en dag bekend als akteur, arrangeur en chansonier. Samen spelen ze de hoofdrollen in de succesvolle Franse film Slogan". En passant zingen ze in deze film ook nog een duetje en zie ... „JE T'AIME ... MOl NON PLUS", zoals hun schone samenzang is getiteld, bleek zelfs goed voor een Top 5 notering! Een resultaat dat het afdrukken van deze foto alleszins rechtvaardigt, dachten we zo.

 

 

Nieuw binnen op nummer 36

 

ALWEER EEN VREEMDE TITEL

De geschiedenis heeft zich gelukkig niet herhaald. Indertijd raakte Desmond Dekker na zijn Engelse hitnotering van „007" helemaal in het vergeetboek. Ditmaal is het echter anders gegaan. Toen „Israelites" het succes van zijn vorige hit bleek te overtreffen, kwam Desmond persoonlijk naar Europa om er zorg voor te dragen dat de mensen hem niet weer zouden vergeten. Via radio, TV en live-optredens lukte het hem inderdaad om in het nieuws te blijven, maar eerst dankzij „IT MIEK", de opvolger van „lsraelites", heeft hij zich een blijvende topplaats in het internationale hitwezen veroverd.

“IT MIEK" is overigens een nog vreemdere titel dan „Israelites". Iedereen die een beetje bekend is met de geschiedenis van het Israëlitisch (lees: Joodse) volk, kan er met wat moeite en verbeeldingskracht wel inkomen dat de Jamaïcaanse term voor een verschoppeling of vervolgde „israelites" is. Dat „IT MIEK" echter „daarom is het gebeurd" betekent, nee, daar waren we nooit van ons leven opgekomen. Desmond verzekerde ons desalniettemin met de hand op zijn hart dat dit de authentieke betekenis is en dat hij tot deze song werd geïnspireerd door een voorval dat zijn 12-jarig zusje Elaine een paar maanden geleden overkwam. Toen ze op een goeie dag uit school kwam, droeg haar moeder haar een paar karweitjes op. Maar Elaine wilde liever met haar vriendje buiten spelen en toen haar moeder even wegging voor een boodschap, ging ze er vandoor. Desmond zei haar nog dat ze eerst het opgedragen werk moest afmaken, maar ze luisterde niet. Even later kwam echter haar moeder terug en Elaine probeerde als een haas het huis binnen te glippen, maar struikelde en bezeerde zich lelijk. „Kijk, op zo'n ogenblik zeggen we op Jamaïcait miek", verklaarde Desmond. „Omdat mijn zusje ongehoorzaam was, maakte ze een lelijke val. Dat was dus de reden dat het gebeurde, begrijp je?" Nou, de samenhang tussen het een en ander lijkt ons nogal ver gezocht, eerlijk gezegd. Minder ver hoeven we te zoeken naar de reden voor Desmonds huidige succes. Desmond is namelijk een hele sympathieke knaap die zijn vak tot in de puntjes verstaat en bovendien.een zeer aantrekkelijke sound brengt, IT MIEK.

 

Nieuw op nummer 32

 

Ze zeggen vaak dat de ene ster de andere maakt en popster Pete Townshend van de Who heeft dit gezegde nog eens bezegeld door Thunderclap Newman aan de top te brengen. Toen Pete zei dat hij van Thunderclap Newman een ster zou maken, doelde hij niet alleen op de joviale dikke leider/ pianist van de groep die met “SOMETHING IN THE AIR" recentelijk hitfurore maakt, maar eveneens op de andere leden. Want evenals bij Manfred Mann is de naam Thunderclap Newman zowel die van de groep als van haar leider. Reeds het feit dat de groep werd opgericht door Pete Townshend duidt erop dat we met iets bijzonders te maken hebben. Immers, Pete staat erom bekend dat hij zich met gewone of alledaagse dingen hoegenaamd niet ophoudt. Dat bijzondere blijkt eveneens als je de groepsleden stuk voor stuk bekijkt. In de eerste plaats is daar Andy ,,Thunderclap" Newman himself: 26 jaar oud, zoals eerder gezegd zeer ruim van omvang en waarschijnlijk de grootste gek die er in de popbusiness losloopt. En wat zou je zeggen van Jimmy McCulough met z'n lengte van krap 1.50 m? Daarbij ziet hij eruit als een jongetje van tien terwijl hij in werkelijkheid 16 lentes telt. In de groep is hij de leadgitarist/zanger er vanwege zijn jeugdige knappe uiterlijk is hij hart op weg om een tweede Peter Frampton te worden Op ritmegitaar en al; leadzanger zien we John Keen, beter bekend als Speedy Keen omdat hij van origine een razend snelle drummer is, die al. tijd een damessjaaltje om zijn hoofd draagt als hij in zijn open sportwagen rijdt. Van drummer Jackie McCullough weten we alleen dat hij Jimmy's broer is, die hij weliswaar in jaren overtreft - Jackie is 19 - maar in lengte allerminst. Tenslotte Jim Avory, de basgitarist. Jim heeft jarenlang in Londense Striptease-clubs gespeeld omdat hij graag naar zich uitkledende meisjes kijkt, op voorwaarde dat hij er niets voor hoeft te betalen. Hij is als plaatsvervanger van Pete Townshend bij de groep gekomen, maar daarover hebben we het verderop nog. De groep werd vorig jaar november opgericht toen Pete Townshend kontakt opnam met Andy Newman, die hij al jaren kende. Pete had namelijk wat filmmuziek geschreven, die hij samen met een paar goeie musici, waaronder Andy, aan de praktijk wilde toetsen. De heren kwamen bijeen, speelden en bleken zo goed bij elkaar te passen dat Pete voorstelde om in deze formatie als groep bijeen te blijven. Bovendien beloofde hij van Andy een ster te maken. Deze schonk aan deze belofte echter niet veel aandacht, want hij had zoiets meer gehoord en op zijn 26e jaar interesseerde het sterdom het niet meer zo. Hij verdiende goed als songwriter voor een muziekuitgeverij en was met het leven best tevreden. Toch wilde hij wel deel blijven uitmaken van de formatie.

Eind december hadden Pete, Andy, Jimmy en Speedy een stel nummers op de band gezet, die ze echter alleen als demonstratiemateriaal beschouwden. Maar Kit Lambert, de manager van de Who, kreeg de banden onlangs via Pete in handen en hij vond het alleszins de moeite waard om enige nummers, met name „SOMETHING IN THE AIR", op zijn eigen label Track uit te brengen. Zo kon het gebeuren dat Pete Townshend zijn belofte aan Andy toch waar maakte. Want „SOMETHING IN THE AIR" schoot pijlsnel omhoog naar de top van de hitlijsten en daardoor is Thunderclap Newman nu inderdaad een ster. Voor Pete betekende het succes van Thunderclap Newman echter het einde van zijn aktiviteiten in de groep. Deel uitmaken van twee topformaties vindt zelfs hij, die toch bepaald niet voor een kleintje vervaard is, namelijk teveel van het goede. En dat was het ogenblik dat Jim Avory zijn intrede deed in de groep. Hij bleek een volwaardige opvolger voor Pete, niet alleen doordat hij uitstekend met de basgitaar overweg kan, maar eveneens omdat ook hij zijn sporen als songwriter ruimschoots heeft verdiend. Toch is het Speedy die de meeste nummers voor de groep schrijft - ook „SOMETHING IN THE AIR" is door hem gecomponeerd - en beschouwd wordt als het muzikale brein van de groep. Alles bij elkaar bezit Thunderclap Newman alle troeven voor een langdurig verblijf aan de top. Hun gedegen muzikaliteit en hun originaliteit, het nogal buitensporige voorkomen van de groepsleden gekoppeld aan de ijzersterke connectie die ze hebben met Pete Townshend, maakt het duidelijk dat we nog veel meer van Thunderclap Newman zullen horen.

 

 

Nieuw binnen op nummer 23 : Saved by the bell van Barry Gibb.

 

 

Gestegen van 6 naar 4 en voor de vijfde week in de Top 40 : Hij is weer terug – Elvis Presley

 

Herinner jij je deze reklame nog ?

 

 

 

Gezakt van 5 naar 8

Gezakt van 1 naar 2

Gezakt van 7 naar 9

 

En vervolgens, de Veronica programmering in Juli 1969

 

 

En tenslotte, auto-rijlessen waren toen heel goed te betalen…

 

 

 

Terug naar LosGoud op Donderdag